İnfazın sözlük anlamı “bir yargıyı yerine getirme, uygulama, yürütüm ’’dür. Bu yönüyle infaz hukuki bir perspektifle, mahkemelerce verilip kesinleşen ceza ve güvenlik tedbirlerinin yerine getirilmesi olarak tanımlanabilir. İnfaz hukuku ise ceza ve güvenlik tedbirlerine ilişkin kesinleşmiş kararların yerine getirilmesine yönelik esasları gösteren bağımsız bir hukuk dalıdır. Gerçekten infaz hukuku ceza hukuku yaptırımlarının infazı, yani yerine getirilmesi konusu ile ilgilenir ve buna ilişkin esasları, ilkeleri ve usulleri gösterir.
Bu bakımdan infazın bir ceza davası ile ilgisi bulunmayıp, ayrı bir hukuksal kurum, ayrı bir faaliyettir. Ancak infazın, hükmün bir devamı olduğu da ifade edilmelidir. Zira bir cezanın (ki bu ceza ileride de üzerinde durulacağı üzere hürriyeti bağlayıcı bir ceza olabileceği gibi bir para cezası da olabilir) infazı; suç teşkil eden bir eylemin, yani tipe uygun, hukuka aykırı ve kusurlu bir insan davranışının, varlığına, söz konusu eylem için soruşturma ve kovuşturmadan oluşan ceza muhakemesi sürecinin sonunda kanunda öngörülen bir yaptırıma hükmedilmesine ve nihayet bu hükmün kesinleşmesine bağlıdır. Görüldüğü üzere infaz hukuku, bu yapısı itibariyle ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukukuyla sıkı ve organik bir ilişki içerisindedir. Ancak bu ilişki infaz hukukunu ceza hukuku ve ceza muhakemesinin bir kısmı haline dönüştürmez. İnfaz hukuku her iki hukuk disiplininden de ayrı bir kimliğe sahiptir.
KAYNAK: www.puuny.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder