Tehlikelilik geleceğe ilişkin bir tahmin olup, ceza hukuku bakımından tehlikelilik ceza hukuku normlarının tekrar ihlal edileceğine ilişkin bir ihtimali ifade eder. Görüldüğü üzere zararlı bir davranışın gerçekleşeceğine dair her ihtimal, ceza hukuku anlamında tehlikelilik değildir.
Tehlikelilik potansiyel suçluluk demektir. Ancak her suç işleyenin potansiyel suçlu olduğu ve bu anlamda tehlikelilik ortaya koyduğu söylenemez. Bununla birlikte önceden suç işlemiş ve tekerrür olasılığı bulunan, sosyal açıdan tehlikeli olan kişi tehlikeli suçlu olarak nitelendirilebilir.
Tehlikeli suçlu kavramına, gerek sıradan vatandaş ve gerekse hâkim ve infaz personeli tarafından farklı anlamlar verildiği de görülmektedir. Buna göre tehlikeli suçlu ya da bir suçlunun tehlikeli olup olmadığı, işlediği suçlara, yaşama biçimine ve ortamına bakılmak suretiyle ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Gerçekten hâkime göre tehlikeli suçlu, suç eğiliminde kararlılık gösteren ve kamu güvenliği için potansiyel tehdit unsuru olan kişi iken; cezaevi personeline göre, tutum ve davranışları ile cezaevi kurallarına ve cezaevinin amaçlarına uygun davranmayan suçludur. Öte yandan cezaevleri bakımından ise tehlikelilik, hükümlünün işlediği suçun ağırlığı, cezaevindeki davranışları, firar veya firara teşebbüs etmeleri veya ortaya koydukları şiddet nedeniyle cezaevinde bulunanlar ve/veya kamu güvenliği açısından önemli risk oluşturması nedeniyle muhafaza edilmeleri zorunlu olan kişileri kapsar.
Öğretide, firar etmeleri çok kuvvetli olasılık içerisinde olanlar, psikolojik sorunu bulunan hükümlüler, her türlü baskıya katlanarak tembellikten fedakarlık etmeyenler, kavgacılar, cezaevi yaşamına uyum göstermeyenler, cezaevi personeli ile diğer hükümlülere saldırganca davranış riski gösterenler tehlikeli suçlu olarak nitelenmektedir. Öte yandan tehlikeli suçlu sıfatı ile işlenmiş suçun ağırlığı arasında bir ilişkinin bulunduğu vurgulanmakla birlikte, esasen tehlikeliliğin özellikle suçlunun kişisel ve psikolojik niteliklerine bağlı bir sıfat olduğu da ifade edilmektedir. O halde bu suçlular toplum ve cezaevi için risk oluşturan suçlulardır. Bu yönüyle özellikle terör suçlularının tehlikeli suçlu olduğu ifade edilmektedir.
Tehlikeli suçlular infaz kurumlarında bir kahraman olma eğilimi taşıdıkları için, tehlikeli suçlu terimi yerine bazı ülkelerde “problemli suçlu” terimi tercih edilmektedir.
Tehlikeli hükümlü ile özel tehlikeli suçlu kavramları arasındaki fark ortaya konulmalıdır. Gerçekten CGTİHK m.9/3, 63/1, 66/1, 67/4, 69/1, 74/3, 94/2, 115/1 ’de yer alan “tehlikeli halde bulunan hükümlü” terimi ile TCK m.6 ve 58/9’da yer alan “özel tehlikeli suçlu” terimleri karıştırılabilir niteliktedir.
TCK m.58 özel tehlikeli suçlular ibaresine yer vermekte olup, bu maddenin son fıkrasında yer alan “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin, itiyadi suçlu, suçu meslek edinen kişi veya örgüt mensubu suçlu hakkında da uygulanmasına hükmedilir.” düzenlemesi karşısında itiyadi suçlu, suçu meslek edinen kişi veya örgüt mensubu suçlu özel tehlikeli suçlu olarak kabul edilmelidir.
Buna karşılık “Hükümlülerin gruplandırılması” başlığını taşıyan CGTIHK m.24’de hükümlülerin “a) İlk defa suç işleyenler, mükerrirler, itiyadî suçlular veya suç işlemeyi meslek edinenler, ... c) Tehlike hâli taşıyanlar, ...” şeklinde gruplandırılacağı ifade edilmekte; tehlike hali taşıyanlar ile mükerrirler, itiyadî suçlular veya suç işlemeyi meslek edinenler ayrı ayrı sayılmaktadır. Bu durumda tehlikeli hükümlünün
m.23 hükmü de göz önünde bulundurulduğunda yukarıda ifade edildiği gibi örneğin, saldırgan davranışlar gösteren, psikolojisi bozulmuş hükümlü olduğu söylenmelidir.
KAYNAK: www.puuny.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder