İşletmeye yönelik kaynakların bazılarında, işletme ve teşebbüs (girişim) kavRamları eş anlamlı olarak kullanılırken, bazılarında ayırım yapılmaktadır. Teşebbüs, başkalarının gereksinmelerini karşılamak üzere, pazarı olan ve pazarda fiyatı oluşan ekoNomik mal ve hizmetleri ortaya koymak ve sahibine kâr sağlamak amacını güden bir işletme olarak tanımlanmaktadır. Bu durumda, teşebbüs işletmeye göre daha geniş anlamlı olarak ele alınmaktadır. Her girişim bir işletme olurken, her işletme bir girişim olarak nitelenmez. Bir birimin işletme sayılabilmesi için, insan gereksinmelerini karşılayan ekoNomik mal ve hizmetleri ortaya koymak amacıyla, üretim araçlarının bir araya getirilip, didinmede bulunulması yeterlidir. Oysa bir işletmeye girişim denilebilmesi için, bu iki özellikle birlikte sürekli didinmede bulunması, üretilen mal ve hizmetlerin başkalarının gereksinmesini karşılaması, pazarının ve fiyatının bulunması gerekir. Girişimin temel amacı kâr sağlamaktır.
Teşebbüs belirli bir yasal, finansal, örgütsel ve ekoNomik özelliğe sahip kuruluş olarak da tanımlanmaktadır. İşletme daha çok bir fabrika, satış mağazası gibi mal veya hizmet üreten yada pazarlayan teknik bir birim, girişim ise hukuksal ekoNomik ve finansal bir kuruluştur diye tanım yapılmaktadır. Örneğin, Koç Holding bir girişim, Arçelik buzdolabı fabrikası bir işletmedir.
Teşebbüs terimi kanuni bir terim olarak 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun ile tanımlanmıştır. İlgili Kanunun 3.maddesine göre teşebbüs; piyasada mal veya hizmet üreten, pazarlayan, satan gerçek ve tüzel kişilerle, bağımsız karar verebilen ve ekoNomik bakımdan bir bütün teşkil eden birimleri ifade etmektedir. 4054 Sayılı Kanuna göre küçük bir kişi işletmesinden bir holdinge kadar tüm iktisadi birimler teşebbüs tanımının içine girmektedir.
İşletmeler çeşitli açılardan sınıflandırılabilir. Üretilen mal ve hizmet çeşidi yönünden: endüstri işletmeleri, ticaret işletmeleri, hizmet işletmeleri olarak; üretim araçlarının mülkiyetine göre: özel kesim işletmeleri, kamu kesimi işletmeleri, yabancı sermayeli işletmeler; hukuki yapılarına göre: özel işletmeler (kişi ortaklıkları: tek kişi işletmesi, adi ortaklık, kollektif, komandit ortaklık; sermaye ortaklıkları: aNonim, limited, sermayesi paylara bölünmüş komandit ortaklık, kooperatif), kamu işletmeleri, yabancı sermayeli işletmeler; ulusal kökenlerine göre: ulusal işletmeler, uluslar arası işletmeler, çok uluslu ortaklık; büyüklüklerine göre, büyük işletmeler, küçük ve orta ölçekli işletmeler olarak işletmeleri sınıflandırmak mümkündür.
KAYNAK: www.puuny.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder