TTK m.4’e göre bazı davalar, tarafların tacir olup olmadığına bakılmaksızın ticari dava sayılmıştır. Bunlar şunlardır:
• TTK’da düzenlenen hususlardan doğan davalar,
• Rehin karşılığında ödünç verme işi ile uğraşanlar hakkındaki davalar (Medeni Kanun m. 962969)
• Bir malvarlığının veya işletmenin devralınması ile işletmelerin birleşmesi ve şekil değiştirmesi hakkındaki davalar (TBK m. 202-203), rekabet yasağına ilişkin davalar (TBK m. 444-447), yayın sözleşmesine ilişkin davalar (TBK m. 487-501), kredi mektubu ve kredi emrine ilişkin davalar (TBK m. 515-519), komisyon sözleşmesine ilişkin davalar (TBK m. 532-545), ticari temsilciler, ticari vekiller ve diğer tacir yardımcılarına ilişkin davalar (TBK m. 547-554), havale işlemlerine ilişkin davalar (TBK m. 555-560), saklama sözleşmelerine ilişkin davalar (TBK m. 561-580),
• Fikrî mülkiyet hukukuna dair mevzuatta öngörülen davalar,
• Borsa, sergi, panayır ve pazarlar ile antrepo ve ticarete özgü diğer yerlere ilişkin özel hükümlerde öngörülen davalar,
• Bankalara, diğer kredi kuruluşlarına, finansal kurumlara ve ödünç para verme işlerine ilişkin davalar.
TTK’da sayılan bu davaların dışında bazı özel kanunlardaki işlerden kaynaklanan davaların da ticari dava sayılacağı hükme bağlanmıştır. Özel kanunlarda mutlak ticari dava olarak nitelendirilen haller şunlardır: iflas davaları (İİK m. 154), ticari işletme rehnine ilişkin davalar (TİRK m. 22), finansal kiralama sözleşmelerinden doğan davalar (3226 sayılı K. M. 31), kooperatiflerle ilgili davalar (KoopK.m. 99), konkordato davaları (İİK m. 296), Esnaf ve Sanatkârlar Kanunu’nda sayılan davalar (507 sayılı K. M. 30,34).
KAYNAK: www.puuny.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder