İnfaz Kurumlarında Uygulanacak Rejim, Düzen ve Güvenlik

CGTİHK m.3 infazın temel amacını ya da amaçlarını “genel ve özel önlemeyi sağlamak, bu maksatla hükümlünün yeniden suç işlemesini engelleyici etkenleri güçlendirmek, toplumu suça karşı korumak, hükümlünün; yeniden sosyalleşmesini teşvik etmek, üretken ve kanunlara, nizamlara ve toplumsal kurallara saygılı, sorumluluk taşıyan bir yaşam biçimine uyumunu kolaylaştırmaktır” olarak ifade etmektedir. Bu amaçlara ulaşma yollarından biri de yine yasada dördüncü kısım altında “iyileştirme” olarak ifade edilmektedir. Bu anlamda hükümlünün iyileştirilmesi bireyselleştirme (m.73-74), eğitim (m.75-77), sağlığının korunması (m.78-82), dışarıyla ilişkiler (m.83-86), beden eğitimi ve boş zaman etkinlikleri (m.87-88), salıverme için hazırlama (m.89-91) ve izinler (m.92-97) ile sağlanmaya çalışılmaktadır.
“İyileştirme”, hükümlünün bireysel varlığını sürdürmek anlamında ona sosyal, psikolojik ve kültürel bir destek sağlanması ve uygulanacak rejimin bu anlayışa göre belirlenmesi olarak anlaşılmalıdır. Bu yönüyle m.73 vd. nda yer alan düzenlemelerin amacının bu desteği sağlamak olduğu ifade edilmelidir.
Aslında burada iyileştirme ile ifade edilmek istenenin “iyileştirmek suretiyle yeniden topluma kazandırma” olduğu söylenmelidir. Böylece hükümlünün ileride suç işlemekten uzak kalabilme yeteneği geliştirilmek istenir. Ancak bu amaca ulaşabilmek kolay değildir. Özellikle belli bir “inanç” uğruna cezaevini göze almış hükümlüler bakımından ve mali imkânsızlıkların varlığı nedeniyle yeniden topluma kazandırma amacı büyük ölçüde sonuçsuz kalmaktadır.
İfade edelim ki, amacı ne olursa olsun, bu amaca ulaşmak için benimsenen yöntemler ne şekilde belirlenirse belirlensin hükümlü özgürlüğü bağlayıcı cezanın karşılığını almalı, bunu hissetmelidir.

 

KAYNAK: www.puuny.com